Święto myśliwych w Krynicy. Jubileuszowy 10. Krynicki Hubertus za nami [Zdjęcia]

W Krynicy-Zdroju po raz 10. odbyło się Święto Kultury Myśliwskiej „Krynicki Hubertus”, w którym uczestniczyli marszałek województwa Witold Kozłowski oraz radna województwa Marta Mordarska. Partnerem głównym X Krynickiego Hubertusa było Województwo Małopolskie.

Czytaj również: Grad medali sądeckich kajakarzy! Ogromny sukces na Mistrzostwach Polski

– Tradycja myśliwska jest ważnym elementem polskiej kultury, a Państwa wkład w jej podtrzymanie jest niezwykle cenny. Szczególnie w Małopolsce, gdzie bardzo cenimy sobie dziedzictwo przeszłości i zwyczaje przekazane nam przez przodków, chcę podkreślić rolę środowisk związanych z Polskim Związkiem Łowieckim w podtrzymywaniu i popularyzacji tradycji myśliwskich – mówił w niedzielę Witold Kozłowski.

Z okazji 10. edycji wydarzenia, marszałek Witold Kozłowski wręczył organizatorom Nagrodę Samorządu Województwa Małopolskiego brązowy Medal Polonia Mino.

Z okazji spotkania, w dniu X Hubertusa Krynickiego, chcę przekazać Nowosądeckiemu Okręgowi Polskiego Związku Łowieckiego brązową nagrodę Samorządu Województwa Małopolskiego – Polonia Minor, jako wyraz uznania i podziękowań społeczności Małopolski dla Państwa działań na rzecz społeczności naszego regionu w zakresie troski o małopolską przyrodę, edukacji i kultury.

Marszałek Małopolskie odznaczył także Krzyżem Małopolski Bogusława Rataja – łowczego okręgowego w Nowym Sączu oraz Romana Graja – członka Naczelnej Rady Łowieckiej.

Hubertus, hubertowiny – święto myśliwych, leśników i jeźdźców, organizowane przez jeźdźców na zakończenie sezonu, a przez myśliwych na początku sezonu polowania jesienno-zimowego. Nazwa pochodzi od świętego Huberta (patrona myśliwych i jeźdźców), którego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest właśnie 3 listopada.

Kim był Św. Hubert?
Hubert urodził się w 655 roku w Gaskonii, był potomkiem królewskiego rodu Merowingów. Zamiłowanie do polowania odziedziczył po swoim ojcu. Towarzyszył mu często na łowach. Ponoć w wieku 14 lat uratował mu życie podczas polowania na niedźwiedzia w Pirenejach.

Młody Hubert najwięcej czasu spędzał w lasach, gdzie nieustannie polował; łowiectwo było jego pasją. Niektóre źródła wskazują, że prowadził swobodne życie. Tak było do roku 695, kiedy polując w Górach Ardeńskich, nie bacząc na nic, w sam Wielki Piątek napotkał białego jelenia z promieniejącym krzyżem w wieńcu. Miał wtedy usłyszeć głos Stwórcy ostrzegający go przed jego niepohamowaną pasją i nakazujący mu udanie się do Lamberta – biskupa Maastricht – Tongres. Przejęty objawieniem, tak też uczynił.

Atrybutem św. Huberta jest jeleń (często albinos) z jarzącym się krzyżem pomiędzy tykami wieńca. Według legendy Hubert ujrzał takiego jelenia podczas polowania w lesie. Po tym zdarzeniu zaniechał łowiectwa i oddał się służbie Bogu. Dziś atrybut św. Huberta jest symbolem Polskiego Związku Łowieckiego.

Skąd święto zwane dzisiaj Hubertusem?
Dzień poświęcenia relikwii Św. Huberta – 3 listopada – stał się świętem myśliwych, leśników, strzelców, sportowców, kuśnierzy, matematyków i jeźdźców, zwanym Hubertusem. Święto to dawniej czczono uroczystymi łowami, poprzedzanymi mszą w intencji myśliwych. Współcześnie urządza się w tym dniu gonitwę. Święto po raz pierwszy obchodzono około 1444 roku. Początkowo były to wielkie polowania.

W Polsce kult św. Huberta, nazywany hubertowinami lub hubertusem, sięga XVIII wieku. Z jego wprowadzeniem związane są dzieje dynastii władców saskich, którzy zasiadali na tronie polskim.

Z kolei w czasach II Rzeczypospolitej, pierwszym organizatorem polowań hubertowskich w Spale był prezydent Ignacy Mościcki. Odbyło się ono w 1930 roku 3 listopada.

źródło: UMWM, PZŁ, NSOPZŁ, Wikipedia
fot. Wikipedia, PZŁ, UMWM