Duchowa adopcja dziecka

„Duchowa adopcja dziecka poczętego” to troska o ratowanie życia zagrożonego. Trwa ona dziewięć miesięcy (czas od momentu poczęcia do momentu narodzin). Opieką otacza się istotę zagrożoną np. aborcją. Modlitwą otacza się matki, aby nie zabijały one swoich dzieci. Każdy może podjąć „duchową adopcję”, może uratować tylko jedno dziecko w trakcie tych dziewięciu miesięcy. Codziennie należy odmówić dziesiątek różańca i dodatkową modlitwę „Panie Jezu” o uratowanie życia. – Nie jest ważne, jaką tajemnicę różańca odmawiamy danego dnia, sami sobie ją wybieramy. Ważne, żeby nie zapomnieć o niej. Najczęściej „duchową adopcję dziecka poczętego” rozpoczyna się 25 marca, aby zakończyć modlitwę w dniu 25 grudnia (Boże Narodzenie). W niektórych kościołach świeckie osoby zaczynają „duchową adopcję dziecka” na Młodzianków (28 grudnia). Najbardziej rozpowszechniona jest jednak w dniu 25 marca – zaznaczyła siostra Samuela Konieczna z sądeckiego zgromadzenia sióstr Felicjanek.

Czytaj również: „Okno życia”. Nie pozwólmy na śmierć niewinnych istot!

„Duchową adopcję dziecka poczętego” można poszerzyć o inne praktyki modlitewne oraz pokutne, np.: uczestnictwo w dzień powszedni we Mszy św., przyjęcie Komunii św. w intencji dziecka, Koronkę do Bożego Miłosierdzia, czytanie Pisma Świętego lub Katechizmu, post, umartwienie, wyrzeczenia, uczynki miłosierdzia, wspieranie dzieł Kościoła, ubogich, samotnych matek, starszych, sierot, promowanie „duchowej adopcji” i nauczania Kościoła nt. godności człowieka, a także walkę z nałogami i wiele innych różnych dodatkowych działań.

– Matki będące w stanie błogosławionym nie raz proszą o modlitwę, aby ratować dziecko, które noszą (np. zagrożona ciąża, utrata nowego życia poprzez poronienie). Obejmujemy także te osoby gorącą modlitwą, która ma ogromną moc – mówi siostra Samuela Konieczna.

Dzięki „duchowej adopcji dziecka poczętego” udało się uratować wiele istot ludzkich przed aborcją i wieloma innymi zagrożeniami (np. kalectwem). Siostra Samuela Konieczna zachęca osoby świeckie do podjęcia tej ważnej inicjatywy, która trwa w sumie dziewięć miesięcy. Badania w okresie ciąży nie raz zawodzą i dlatego trzeba wierzyć, że dziecko będzie zdrowe.

Agnieszka Michalik
Fot. Archiwum