Kolejna propozycja nazwy dla ronda u zbiegu ulic Grodzkiej, Jagiellońskiej i Św. Kunegundy

Sądeckie Stowarzyszenie Żandarmeria stworzyło petycję, w której proponuje nazwę dla nowo powstałego ronda u zbiegu ulic Grodzkiej, Jagiellońskiej i Św. Kunegundy. Zgodnie z petycją miejsce powinno nosić nazwę imienia Profesora Mariana Mordarskiego i stać się swego rodzaju miejscem upamiętnienia „Sądeckich Żołnierzy Wyklętych”.

Czytaj również: Petycja o upamiętnienie nazwą ronda Carla Mengera – ekonomisty urodzonego w Nowym Sączu

– Jesteśmy. grupą, która poprzez „ożywioną” formę przekazu, upowszechnia historię
naszego kraju w Szczególności Sądecczyzny. Pracujemy społecznie
a patriotyzm napędza naszą determinację w tworzeniu nowych i podtrzymywaniu
poprzednich wydarzeń związanych z upamiętnieniem historii. Działalność nasza to także
upamiętnianie walki niepodległościowej w innych formach jak np.: budowanie miejsc
pamięci, pomników oraz wnioskowanie o tworzenie podobnych monumentów – pisze w petycji prezes Stowarzyszenia Żandarmeria – Karol Olesiński.

Marian Mordarski – urodzony w 1927 r. w Nowym Sączu, podczas wojny ukończył w rodzinnym mieście szkołę podstawową i szkołę zawodową, jednocześnie pracując w warsztatach kolejowych. Jako szesnastolatek na początku 1944 r. związał się z niepodległościową konspiracją kierowaną w Nawojowej przez Józefa Stadnickiego. Został żołnierzem AK, otrzymując pseudonim „Orzeł”. Był poszukiwany przez gestapo, przez co od połowy 1944 roku musiał przenieść się do lasu, gdzie działał w oddziale AK pod komendą Adama Czartoryskiego „Szpaka”. Po ogłoszeniu akcji „Burza” znalazł się w IV batalionie 1. Pułku Strzelców Podhalańskich AK. Złożył broń w Nowym Targu po zajęciu Sądecczyzny przez Armię Czerwoną, jednak NKWD chciała go pozyskać do współpracy w likwidacji podziemia, Mordarski odmówił co skutkowało ponowną ucieczką do lasu. Tam trafił do oddziału Jana „Łazika” Wąchały i wziął udział w Limanowej w akcji likwidacji ubowca Tadeusza Lecyna. Po utworzeniu Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej i zapowiedziach amnestii jego oddział złożył broń, jednak UB dalej walczyło z byłymi partyzantami, ci starali się schronić na tzw. Ziemiach Odzyskanych, gdzie w okresie zamieszania przy tworzeniu nowej władzy AK-owcy objęli posterunki Milicji Obywatelskiej. 

Marian Mordarski niebawem wrócił do Nowego Sącza aby kontynuować naukę, jednocześnie działał w konspiracyjnym oddziale Grom pod dowództwem Stanisława Piszczka „Okrzei”. Jego oddział zasłynął zburzeniem pomnika chwały Armii Czerwonej w Nowym Sączu, był to czyn niezwykle ważny, a świadczyć o tym może fakt, że odbudowany ów pomnik przetrwał niemal 70 lat. Mordarski ujawnił się w kwietniu 1947 roku w Powiatowym Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego, gdzie wraz z grupą żołnierzy złożył broń. W sierpniu 1948 r. opuścił Nowy Sącz, dostając się na studia we Wrocławiu na Wydziale Przyrodniczym. Podczas nauki na uniwersytecie został asystentem prof. Ludwika Hirszfelda, jednego z ojców immunologii. Po skończeniu studiów został doktorantem w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN. W 1970 r. uzyskał profesurę, w latach 1981-1985 pełnił stanowisko wicedyrektora, a w czasie 1986-1999 dyrektora Instytutu Immunologi i Terapii Doświadczalnej im. L. Hirszfelda. Jest autorem wielu publikacji naukowych z zakresu biologii i taksonomii promieniowców, biosyntezy antybiotyków i innych wtórnych metabolitów, mechanizmu działania antybiotyków na komórki bakteryjne i nowotworowe, immunomodulatorów i ich działania. Ceniony również poza granicami kraju, wybrany na wiceprezydenta, a później prezydenta Europejskiej Federacji Towarzystw Mikrobiologicznych. Prof. Marian Mordarski zmarł w 2003 roku.  

– Jak widać nasz wspaniały region to arena niezwykłej historii walki o wolność i
naukowej pracy na rzecz przyszłych pokoleń. Profesor Marian Mordarski czeka na godne
upamiętnienie w Królewskim Mieście Nowym Sączu. – dodaje Kamil Olesiński w petycji Stowarzyszenia Żandarmeria. 

Autor: Mateusz Michniak
Źródło: Stowarzyszenie  Żandarmeria