Szpagat strusia! [Felieton]

Ku niewyrażonemu żalowi naszych licznych wrogów chcemy rozwiać wszelkie wątpliwości o naszej przedwczesnej – choć przez wielu zapowiadanej – śmierci. Szlag nas jednak nie trafił, żyjemy. To dwutygodniowe milczenie musimy zrzucić z jednej strony na karb tego, że w naszym ukochanym mieście nic specjalnie twórczego, co nadawałoby się do komentowania nie nastąpiło. Z drugiej zaś, podobnie jak innych, przygniótł nas z lekka ciężar złych wiadomości będących wynikiem rozprzestrzeniającej się z każdym dniem coraz szybciej pandemii.

Czytaj również: Panie Handzel zima idzie… [Felieton]

Ale cóż, żyć trzeba i próbować trzeźwym okiem na otacząjący nas świat dalej spoglądać. Więc spoglądamy i ot, co widzimy.

Otóż widzimy, że miłościwie nam panujący prezydent wciąż brnie w kolejne otwarcia pięciu metrów drogi, dziewięciu metrów chodnika, zamiany następnego skrzyżowania w rondko i tym podobne duperele.

Naszym skromnym zdaniem powinien jednak w zdecydowanie większym stopniu swój światły umysł zaprzątnąć kwestią dużo istotniejszą, wręcz fundamentalną: w jaki sposób pomóc upadającej lokalnej gospodarce. W tym momencie mamy głównie na myśli dwie branże będące na skraju katastrofy: fitness i gastronomii. Inne samorządy lokalne już w tej chwili starają się wypracowywać formy wsparcia: zwolnienia z podatku od nieruchomości, umarzanie czynszów w lokalach komunalnych, rozkładanie zaległości na raty, tworzenie funduszy pożyczkowych.

Warto skorzystać z dobrych wzorców innych miast, a nie tylko patrzeć z uwielbieniem w lustro. Można by także np. namówić instytucje miejskie i spółki samorządowe do zamawiania posiłków na wynos dla swoich pracowników w lokalnych restauracjach. I posiłki te pracownikom przynajmniej częściowo refundować. Można by wykupić w klubach fitness, siłowniach, salonach SPA karnety dla tychże pracowników. Tak wiemy, że są one nieczynne w obecnej chwili. Ale co stoi na przeszkodzie, aby np. z funduszu socjalnego zaliczkowo karnety opłacić pracownikom teraz, umożliwiając zachowanie płynności finansowej branży, a możliwość ich wykorzystania określić w odpowiednich umowach na okres np. kolejnych 12 miesięcy po zniesieniu restrykcji. Można by, tylko trzeba by było pomyśleć (a z tym w ratuszu ciężko), no i przestać chować głowę w piasek, jak ten przysłowiowy struś.

Spoglądamy też i widzimy, że miłościwie nam panujący prezydent nijak nie potrafi się odnieść do politycznych i społecznych zawirowań, które ogarnęły nasz kraj po zeszłotygodniowym orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego. Marsze kobiet (także w Nowym Sączu), ścieranie się nie tylko policji z manifestantami, ale także poglądów, wypowiedzi, komentarzy. Ulica wrze, wrze Internet. A nasz ukochany przywódca milczy, jak zaklęty. Nie może się zdecydować, czy ważniejsze jest poparcie księdza prałata Jerzego Jurkiewicza (który do tej pory całym sercem i duszą jest oddany obecnemu lokatorowi ratusza) oraz części prawicy z posłem Piotrem Naimskim na czele, czy też wsparcie swojego naturalnego zaplecza w Radzie Miasta złożonego w dużej części z działaczy Platformy Obywatelskiej, którzy słowem i czynem opowiadają się po stronie manifestujących w „marszach parasolek” kobiet.

No i tak tkwi w tym szpagacie nasz prezydent, nie mogąc podjąć decyzji, w którą stronę ruszyć. Kalkuluje, myśli, przelicza. A pozycja bynajmniej niewygodna, a przy dłuższym w niej przebywaniu można sobie rozerwać pewną drogocenna część ciała. Oczywiście jeśli się ją tylko posiada…

Dr Hyde & Mr Jekyll
fot. pixabay.com