Spowszechniałe prostactwo na 30-lecie sądeckiej samorządności [Felieton]

Dziś chcielibyśmy zwrócić uwagę naszych Czytelników na rzecz w swej istocie ciekawą, czy wręcz symptomatyczną. Otóż naszym zdaniem pewne zachowania, czy też sposoby funkcjonowania władzy w ostatnim latach, sięgając niekiedy granic absurdu, bardzo nam spowszechniały i spowszedniały.

Czytaj również: Nowy Sącz, jak Warszawa [Felieton, tylko dla dorosłych] – KLIK

Nie będziemy tutaj koncertować się na arenie krajowej (gdzie przykładów chociażby z ostatnich kilkunastu tygodni, a nawet dni moglibyśmy naliczyć, co nie miara), zostaniemy przy naszym nowosądeckim podwóreczku. Szczególnie gdy uświadomimy sobie, że to już 30 lat naszego lokalnego samorządu minęło. Na zasadzie porównań spróbujemy uzmysłowić Państwu, jak było kiedyś, a jak jest dzisiaj…

Czy jesteście sobie Państwo w stanie wyobrazić sytuację, w której np. pierwszy prezydent Nowego Sącza – w niepodległej Polsce po 1990 roku – Jerzy Gwiżdż organizuje konferencje prasową i nie wpuszcza na nią dziennikarzy. No oczywiście, że nie. To po prostu nikomu, literalnie nikomu w ratuszu (i poza nim) w tamtych latach (czyli za czasu prezydentury „Gwizdały”) nie przyszłoby do głowy.

Czy wyobrażacie sobie Państwo, że na przełomie tego i poprzedniego wieku autobusy MPK, z których dumnie lśni nazwisko Andrzeja Czerwińskiego (kolejnego, po J. Gwizdżu gospodarzu ratusza) – nie, nie w trakcie kampanii wyborczej – wisi w formie plakatów zawieszonych wewnątrz pojazdów. Lecz ot tak, normalnie wymalowane imię i nazwisko prezydenta miasta na mknących po naszym ulicach pojazdach komunikacji publicznej. No oczywiście tego też sobie nie można wyobrazić. Sam „Acze” pewnie spadłby z prezydenckiego fotela, gdyby usłyszał o takim pomyśle, od któregoś ze swoich współpracowników.

Czy bezpośredni następca Andrzeja Czerwińskiego na stanowisku prezydenta – Ludomir Krawiński, wpadłby na pomysł, aby swoje publiczne wystąpienia organizować na tle ścianki, na której obok patronki miasta Św. Małgorzaty – z pięćdziesiąt razy widniało jego nazwisko. To obciach w czystej formie, na który nie tylko sam prezydent by nie wpadł, lecz też żaden z mieszkańców naszego szanownego grodu.

Jasne, powie ktoś, że to obecnie norma, że prezydenci miast występują – na wzór różnej maści celebrytów – na tle tzw. ścianki. I jest to prawdą, lecz zawsze są to ścianki z logo, bądź herbem i nazwą miasta. Nigdy z imieniem i nazwiskiem danego prezydenta. Oczywiście wyjątkiem jest tu Nowy Sącz.

Podobnie rzecz ma się z fotelami w nowosądeckim ratuszu. Prezydent Józef Antoni Wiktor (urzędujący w sadeckim ratuszu w latach 2002-2006) nie zamówiłby za żadne pieniądze i pod żadnym pozorem krzeseł z własnym imieniem i nazwiskiem. Po prostu to byłoby żenujące. Dla prezydenta „Wiktora” tak, dla obecnego prezydenta już nie. W ubiegłym roku w tzw. strefach relaksu każdy z nowosądeczan mógł usiąść swoimi czterema literami: i na Świętej Małgorzacie, i na Ludomirze Handzlu. Żenujące? Jak najbardziej, ale czy nie zobojętnieliśmy na to. Nawet ksiądz prałat, dobrodziej sądeckiej bazyliki nie dopatrzył się niczego niestosowanego w takim działaniu (tzn. na siadaniu na świętej kościoła katolickiego czterema literami). A co tu dopiero mówić o zwykłych, maluczkich obywatelach królewskiego niegdyś miasta.

Czy Ryszard Nowak (bezpośredni, urzędujący przez trzy kadencje, poprzednik L. Handza) nakazałby swoim urzędnikom wypowiadania przynajmniej kilkukrotnie we wszelkich wypowiedziach prasowych swojego nazwiska. Każdy kto znał Nowaka wie, że taki pomysł wywołałby niepowstrzymaną salwę śmiechu, a autorowi takiego pomysłu „Łysy” zaproponowałby spokojny spacer do lekarza zajmującego się chorobami psychicznymi.

Tymczasem dzisiejszy gospodarz ratusza uważa to za rzecz tak normalną jak to, że po nocy przychodzi dzień. Kto nie wierzy niech przeczyta wywiad byłego już dyrektora MOKu, który mówi o tym wprost. Dementi, co do stosowania tego typu praktyk żeśmy nie zauważyli.

Piszemy o tym dlatego, że jeszcze kilka lat temu – naszym zdaniem – wszystkie wyżej wymienione działania mieściłyby się w kategoriach scen rodem z filmów political-fiction. Ani dziennikarze, ani zwykli mieszkańcy miasta takiego to zachowania lokalnych polityków nie tolerowaliby.

Wywołałoby to powszechne zdziwienie, zniesmaczenie, a następnie śmiech i drwiny.

Dziś? Zachowanie rodem z czasów propagandy firmowanej przez Josepha Goebbelsa (ministra propagandy hitlerowskich Niemiec), lub propagandy rodem z Chin, bądź Korei Północnej jest nie tylko tolerowane, lecz nawet akceptowane. Czyżby to był właśnie znak nowych czasów.

Czy to będzie wyróżnik kolejnej dziesięciolatki sądeckiego samorządu? Jeśli tak jest to po prostu, tak po ludzku, smutne, że dożyliśmy czasów, w których w Nowym Sączu spowszechniało prostactwo w stopniu do tej pory w demokratycznych czasach niespotykane…

Dr Hyde & Mr Jekyll
fot.: pixabay.com